यहि हो बाबुरामको मितब्ययी मन्त्रीमण्डल ?

चालु आर्थिक वर्ष २०६८–०६९ को फागुन मसान्तसम्मका आठ महिनामा मन्त्रीहरूले जिल्ला भ्रमणमा एक करोड ३२ लाख रुपैयाँ खर्च गरेका छन । 

कुन मन्त्रीले कती उढ़ाये

• स्थानीय विकासमन्त्री टोपबहादुर रायमाझी रु. ६ लाख दुई हजार ५८०
•  उपप्रधानमन्त्री विजयकुमार गच्छदारले रु. ३ लाख २८ हजार
• पूर्वमन्त्री जयप्रकाश प्रसाद गुप्ताले रु.१ लाख
• मन्त्री हृदयेश त्रिपाठीले रु. ९० हजार
• मन्त्री पोष्टबहादुर बोगटीले रु. ७७ हजार
• मन्त्री राजेन्द्र महतोले रु. ३ लाख ८८ हजार 
• मन्त्री वर्षमान पुनले रु. १ लाख ७७ हजार
• मन्त्री दीनानाथ शर्माले रु. ३ लाख ३६ हजार
• महेन्द्रप्रसाद यादवले रु.१ लाख ५५ हजार
•  लोकेन्द्र विष्टमगरले रु.२ लाख ४२ हजार
• गोपाल किरातीले रु. ४ लाख ६१ हजार
• भीमप्रसाद गौतमले रु.१ लाख १६ हजार
• रामकुमार यादवले रु.१ लाख 

अव टायर बालेर शव दहन

मैले गाडीको  झ्यालबाट हेरे टायरबाट निस्किएको  धुवाँको मुस्लो आकाशमा उडिरहेको थियो ।

आन्दोलनका बेला काठमाण्डौंका सडक र चोक चोकमा टायर बाल्ने त हाम्रो संस्कृति नै भइसकेको छ । तर मान्छे मरिसकेपछि अन्तिम संस्कारका लागि पनि टायरको प्रयोग हुन थालेको रहेछ । लास जलाउनका टायरको पनि प्रयोग गरिएको चै मैले जीन्दगीमा पहिलो पटक देखें ।
कुरा चैत्र महिनाको दोश्रो साताको हो । एउटा बृत्तचित्र छायंकनको सिलसिलामा म झापा जिल्लाको धाइजन गाविस ६ स्थित कालिझोरा गाउँमा पुगेको थिए । चैत्र १८ गते शनिवार तामाङ समुदायकी एक जना बृद्धाको मृत्यु भएछ । उनको तामाङ संस्कृति अनुसार अन्तिम संस्कारका लागि नजिकै रहेको जंगलमा लगियो ।

सडकमा ढल फुट्यो

पुतलिसडक राजधानी काठमाण्डुको व्यस्त शहरी क्षेत्र । दिनहुँ थुप्रै मान्छे र सवारी साधनको आवत जावत हुने यो ठाउँ विगत केहि दिन अघिदेखि ढल फुटेर ढलमग्न भएको छ । व्यस्त चोकमा दिउँसै यसरी ढल फुटेपछि बटुवा देखि सवारी चालक सबैले सास्ति पाइरहेका छन् । यहाँ थुप्रै दिन देखि ढल फुटेको छ । तर पनि सम्वन्धित सरकारी निकायको ध्यान यता पुगेको छैन । अझ रमाइलो कुरा त राष्ट्रपति देखि प्रधानमन्त्री र मन्त्रीहरु यहि बाटो भएर आवत जावत गरिरहन्छन् । कारगेड र एयरकुलर सुविधा सहितका गाडीमा दौडने यी भिआईपिहरुले समेत यो समस्या देखेका छैनन् । विगतको भन्दा आज २०६९ बैशाख १५ गते विहान ११ बजे चै यो ढलले रौद्र रुप देखायो । लौ हेर्नुस त यी तस्वीरहरु :

बाटोमा ढल छ हिड्ने कताबाट ?  सर्वसाधरण ।  

सडकमा यसरी ढल बगेपछि सवारी साधनले समेत सास्ति खेपे  ।    

यस्तो छ पाँच प्रदेशको छुट्टै नयाँ सङ्घीय ढाँचा

यस्तो छ पाँच प्रदेशको छुट्टै नयाँ सङ्घीय ढाँचा

मुलुक अहिले कस्तो सङ्घीय ढाँचामा जाने भन्नेबारे बहसको चुलीमा छ। यही क्रममा अहिले बहस र छलफलमा रहेका भन्दा छुट्टै अवधारणा सार्वजनिक भएको छ। जसको आधार प्राकृतिक स्रोतको उपलब्धता र तिनीहरुको प्रभावकारी व्यवस्थापनको पक्षलाई मानिएको छ। जसअन्तर्गत ५ प्रदेशको सङ्घीय ढाँचा तयार पारिएको छ। पढौं‌- एउटा टोलीले अध्ययन/अनुसन्धानका आधारमा तयार पारेको नयाँ सङ्घीय ढाँचाको रुपरेखा :राज्य पुनर्संरचना सम्बन्धमा भू तथा जल संरक्षण समाज, नेपालले तयार पारेको अवधारणा–पत्र, २०६८

मेरी आमा

2069  @ Kapan, Kathmandu (Photo by: Dad)

म पुर्नः जन्ममा त विश्वास राख्दिन यदि त्यसो हुन्छ भने सदैव तपाईकै कोखबाट जन्मिन पाउँ यहि प्रार्थना । 

कामले गर्दा प्रायः म घर फिर्न अबेला हुन्छ । विहान ६ बजे घरबाट निस्केपछि बेलुकाको आठ बजे तिर मात्रै म घर पुग्छु । यहि सेरोफेरोमा हरेक दिन बेलुका मेरो मोवाइलमा घरबाट फोन आइरहन्छ । बाबु त कति खेर घर आउँछस प्रायः मेरो आमाले सोध्नुहुन्छ । यो मेरो दैनिकी नै हो । आमालाई पनि थाहा छ । तर पनि उहाँले दिनहुँ फोन गर्नु हुन्छ । सायद यो नै आमाको माया हो ।
 

Mothers Love (आमाको माया)

(This is one of the most beautiful stories about mothers love. It was written for Good Housekeeping Magazine in 1933 by Temple Bailey. This is a story we should all read once in a while so we remember to respect our mothers for their love and guidance. ) 

 

Dedicated to all mothers.

---

Dear Suma Bhabi with her lovely child.

"Is this the long way?" asked the young mother as she set her foot on the path of life. And the Guide said:

"Yes, and the way is hard, and you will be old before you reach the end of it. But the end will be better than the beginning."

The young mother was happy, and she would not believe that anything could be better than these years. So she played with her children, she fed them and bathed them, taught them how to tie their shoes and ride a bike, and reminded them to feed the dog and do their homework and brush their teeth. The sun shone on them and the young mother cried,

"Nothing will ever be lovelier than this."

हाई हाई हाइकिङ

हाई .....हाई ....हाइकिङ....

बाँसघारिको ओरालो झरेर सानो खोल्सा हुँदै केहि उकालो चढियो । शिवहरी बनकाइलाको ठटयौलो गितमा मस्ति मार्दै हरियो जंगलको फेदमा लमतन्न फैलिएको वस्ति हेर्दै हाम्रो यात्रा जारी थियो ।

हामी हतारका यात्री हौ । त्यसैले हाम्रो यात्रा पूर्व निर्धारित भन्दा पनि हतारमा तय हुन्छ । यस पटक नयाँ वर्षको कार्यक्रम पनि त्यस्तै भयो । पहिला त्रिशुलीको -र्याफ्टिङ हाम्रो सेड्युलमा थियो । अचानक त्यो कार्यक्रम पछि सरयो र घ्याम्पेडाँडा हाइकिङ तय भयो । नयाँ वर्षको दिन १६ जना साथीहरु हाइकिङ र हल्का ड्राइ पिकनिकका लागि तयार भइयो । साधन हुने साथीहरु साधन लिएर जाने अरु चै बसबाट भक्तपुरको दधिकोट पुगियो । अनिलको घरमा भाउजु निर्मला विदेशी मित्र सौगात र अनिलको परिवारको सहृदयी आतित्थ्य सत्कार पाइयो । उसिनेको आलु छोडाएर इरादा र रजनीको सकि्रयतामा अचार तयार भयो हाम्रो यात्राका लागि । न्यौपाने परिवारसँग शुभकामना आदान प्रदान गरेर करिव साँढे आठ बजे हामीले गुण्डु गाविस-३  स्थित घ्याम्पेडाँडाको यात्रा शुरु गर्यौ ।